احمدسلیمان فارسی
اشغال رسوایی است و اشغالگران کسانی اند که در رسوایی گوی سبقت را ربوده اند. اشغال و پیامدهایش آنقدر فضیحت زا است که تاریخ بشریت نشاندهنده جنایات تکان دهنده به ویژه دراین زمینه در تاریخ معاصر است. اما آنچه اشغالگران را بیشتر رسوا می سازد همانا برنامه های است که می خواهند آن را به اجرا بگیرند گویا با اجرای چنین برنامه های میتوانند ملتی را گول بزنند ودام تزویر وفریبی را نهند تا بتوانند شکار نمایند.
نه سال از اشغال در افغانستان می گذرد سوژه های را از قبیل انتخابات و مجلس بزرگ که آن را لویه جرگه می نامند در افغانستان به نمایش گرفتند اما جز رسوایی بیشتر پیامدی را به دنبال نداشت.
یک مشت افراد اجیر را که در خیانت از همه خاینان پیشگام اند بلکه طلایگان خیانت و غدر و جرم اند در این نمایشنامه ها که در سوژه هایش در بیرون از مرز افغانستان ریخته می شود شریک میسازند گویا می خواهند بگویند که این است انتخابات که زاده دموکراسی یک دهه اشغال در افغانستان است.
گفته می شد که امریکایی ها نمی خواستند که این انتخابات به زودی برگزار گردد چون می دانستند که اصلا برگزاری این نمایش در مساحت بزرگی از افغانستان ناممکن است اکثر مناطق در جنوب و غرب وشرق از تسلط اشغالگران واداره امریکایی کابل بیرون است حرکت جهادی در شمال افغانستان نیرومندتر می شود بلکه ولایت های مانند قندز و بغلان وفاریاب خیزش جهش جهادی در موازات حرکت جهادی در جنوب و غرب افغانستان همسان به سوی اهداف مبارک وخجسته جهاد در حرکت است.
اما این فشار اروپایی ها بود که این نمایش به راه انداخته شد اما به جز رسوایی ارمغانی را به دنبال نداشت.
حرکت اسلامی طالبان بیانیه را به نشر سپردند که در آن مردم را به مقاطعه نمایش انتخابات فرا خوانددند.
اداره امریکایی کابل قبل از برگزاری این نمایش مکررا به سمع خبرگزاری های می رساند که بیش از نه صد از مراکز رای دهی مسدود خواهد ماند.
نامزدان این نمایش نیز در برخی از مناطق لب به شکایت می گشودند و شکایت داشتند که طالبان نمی گذارند که این نمایش به راه انداخته شود و نامزدان این نمایش را تهدید به اختطاف و مرگ می نمایند.
اداره امریکایی کابل طالبان را نیز دعوت کرد که بیایند و دراین نمایش شریک گردند و همانند اداره امریکایی کابل کشکول غلامی را بر گردن بیاویزند.
اما دیری نپاید که این نمایش دامنه رسوایی اشغالگران را پهنتر ساخت. در روز برگزاری این نمایش مضحک اکثر مردم از رای دهی امتناع ورزیدند. خبرگزاری های وابسته به اشغال بیش از 3000 تخطی را در این نمایش ثبت داشتند در مناطقی مانند قندهار و هلمند و زابل و غزنی و میدان وردک و قندز و بادغیس وبخش های زیادی از ولایت های دیگر در افغانستان اصلا مردم شاهد مراکز رای دهی نبودند بلکه اداره امریکایی کابل در برخی از مناطق سعی ورزید و صندوق های جمع آوری آرا را مخفیانه در برخی از منازل وابسته به خود نقل دادند اما این حیله نیز کارگر نیافتاد به گونه مثال در وردک مجاهدین توانستند این حیله را خنثی نمایند وهمه افراد شریک در برنامه را دستگیر کردند.
به گزارش رسانه های خبری دامنه عملیات دراین روز همه کشور را فرا گرفته بود بیش از 750 حمله علیه اشغالگران و اداره اجیر کابل دراین روز ثبت رسانه های گردید.
برخی از نامزد های این نمایش قبل از برگزاری انتخابات یا ربوده شدند ویا اینکه از پا درآورده شدند بلکه ستاد انتخاباتی برخی از نامزد ها نیز در میان ربوده شدگان بودند.
این نمایش برگزار شد اما نه آنچنانکه اشغالگران می خواستند و آرزو داشتند. نمایشی این چنین به جز رسوایی نمی تواند ارمغانی داشته باشد.
نه سال از اشغال در افغانستان می گذرد سوژه های را از قبیل انتخابات و مجلس بزرگ که آن را لویه جرگه می نامند در افغانستان به نمایش گرفتند اما جز رسوایی بیشتر پیامدی را به دنبال نداشت.
یک مشت افراد اجیر را که در خیانت از همه خاینان پیشگام اند بلکه طلایگان خیانت و غدر و جرم اند در این نمایشنامه ها که در سوژه هایش در بیرون از مرز افغانستان ریخته می شود شریک میسازند گویا می خواهند بگویند که این است انتخابات که زاده دموکراسی یک دهه اشغال در افغانستان است.
گفته می شد که امریکایی ها نمی خواستند که این انتخابات به زودی برگزار گردد چون می دانستند که اصلا برگزاری این نمایش در مساحت بزرگی از افغانستان ناممکن است اکثر مناطق در جنوب و غرب وشرق از تسلط اشغالگران واداره امریکایی کابل بیرون است حرکت جهادی در شمال افغانستان نیرومندتر می شود بلکه ولایت های مانند قندز و بغلان وفاریاب خیزش جهش جهادی در موازات حرکت جهادی در جنوب و غرب افغانستان همسان به سوی اهداف مبارک وخجسته جهاد در حرکت است.
اما این فشار اروپایی ها بود که این نمایش به راه انداخته شد اما به جز رسوایی ارمغانی را به دنبال نداشت.
حرکت اسلامی طالبان بیانیه را به نشر سپردند که در آن مردم را به مقاطعه نمایش انتخابات فرا خوانددند.
اداره امریکایی کابل قبل از برگزاری این نمایش مکررا به سمع خبرگزاری های می رساند که بیش از نه صد از مراکز رای دهی مسدود خواهد ماند.
نامزدان این نمایش نیز در برخی از مناطق لب به شکایت می گشودند و شکایت داشتند که طالبان نمی گذارند که این نمایش به راه انداخته شود و نامزدان این نمایش را تهدید به اختطاف و مرگ می نمایند.
اداره امریکایی کابل طالبان را نیز دعوت کرد که بیایند و دراین نمایش شریک گردند و همانند اداره امریکایی کابل کشکول غلامی را بر گردن بیاویزند.
اما دیری نپاید که این نمایش دامنه رسوایی اشغالگران را پهنتر ساخت. در روز برگزاری این نمایش مضحک اکثر مردم از رای دهی امتناع ورزیدند. خبرگزاری های وابسته به اشغال بیش از 3000 تخطی را در این نمایش ثبت داشتند در مناطقی مانند قندهار و هلمند و زابل و غزنی و میدان وردک و قندز و بادغیس وبخش های زیادی از ولایت های دیگر در افغانستان اصلا مردم شاهد مراکز رای دهی نبودند بلکه اداره امریکایی کابل در برخی از مناطق سعی ورزید و صندوق های جمع آوری آرا را مخفیانه در برخی از منازل وابسته به خود نقل دادند اما این حیله نیز کارگر نیافتاد به گونه مثال در وردک مجاهدین توانستند این حیله را خنثی نمایند وهمه افراد شریک در برنامه را دستگیر کردند.
به گزارش رسانه های خبری دامنه عملیات دراین روز همه کشور را فرا گرفته بود بیش از 750 حمله علیه اشغالگران و اداره اجیر کابل دراین روز ثبت رسانه های گردید.
برخی از نامزد های این نمایش قبل از برگزاری انتخابات یا ربوده شدند ویا اینکه از پا درآورده شدند بلکه ستاد انتخاباتی برخی از نامزد ها نیز در میان ربوده شدگان بودند.
این نمایش برگزار شد اما نه آنچنانکه اشغالگران می خواستند و آرزو داشتند. نمایشی این چنین به جز رسوایی نمی تواند ارمغانی داشته باشد.
